Azkoitiko udalerrian hondakin solido ez-arriskutsuak birziklatzeko planta bat ezartzeko aukerak duela urtebete hedapen mediatiko nabarmena izan zuenez – Zaldibarko zabortegiaren hondamendia gertatu bezain laster –, eta herritarren aldetik erantzun gisa izan zuen aurkakotasun irmoagatik, gaia nahikoa ezaguna da Larkeren proiektuaren deskribapenean ez sartzeko. Gogora ekarri behar da 183.390 Tn/urteko tratamendurako proiektua dela.
Proiektu hori, bere garaian enpresa sustatzailearen arduradunak erretiratzeko konpromisoa hartu bazuen ere Azkoitiko Udalaren ahobatezko babesa ez bazuen, azken egun hauetan berriz ere udal mailan dago, Lurralde Antolamendurako Batzordeak Arau Subsidiarioak aldatzeko hartutako erabakiaren aurka agertzeko eta udalerrian hondakin mota guztiak debekatzeko hartutako erabakiaren ondorioz.
Zalantzarik gabe, Batzorde horren erabakia oso garrantzitsua da: haren irizpideak Arau Subsidiarioen zati dira, eta, beraz, baita tokiko plangintzaren zati ere. Hori dela eta, aztertzen ari garen proiekturako EHLABk adierazten dituen puntu garrantzitsuenak zerrendatuko ditugu:
1- Lurralde Antolamenduaren Gidalerroen arabera, "C.4.2. Nekazaritzako eta Abeltzaintzako Eremua eta Kanpaina. Nekazaritzako eta abeltzaintzako zona erkidea: Hondakinak tratatzeko plantak erabil daitezke. Azkarateko eremurako, zati batean eremu hori bezala katalogatuta dago". COT delakoaren arabera, "eraikuntzako eta eraispeneko hondakinak kudeatzeko azpiegitura (EEH) erabilera bereizgarrietako bat zen".
2- LAGetan oinarrituta, zehazki Ekonomia Zirkularraren atalean, LAGen Aplikazio Arauen "espazioaren Antolamendu eta Erabilerarako Jarraibideak" izeneko II. Kapituluko 17.1 eta 18.1 artikuluak aipatu ondoren, COTk honako hau dio: "Horri dagokionez, LAGen argitan, esan daiteke [EEHak kudeatzeko] azpiegitura horiei beren jatorritik hurbil heldu behar dietela udalerriek. Udalerriaz gaindiko ezarpen sektorial batek, Lurraldearen Arloko Plan baten bidez mota honetako azpiegiturak planta handietan konzentratuz bideratzea ez dela aurreikusten edo estimatzen bidezkoa".
Argi dago, beraz, irizpidea izan behar dela udal-plangintza bakoitzak behar dituen azpiegiturak ezartzea. Puntu honetara iritsita, premia horiek zeintzuk diren zehaztu behar da. Horretarako, Urola Erdiko eskualderako idatzitako karrera-amaierako proiektu bat erabili dugu. Proiektu horrek dioenez, "eraikuntza-jarduera handiko urteetan (2003-2007) biztanle bakoitzeko Tn koefizientea 0,6 ingurukoa izan zen [Euskal Autonomia Erkidegoan]. Eraikuntza- eta eraispen-plan nazionalaren arabera, sortzen den eraikuntzako eta eraispeneko hondakinen tona/biztanle ratioa 0,45-0,9 bitartekoa da, erkidegoaren eta eraikuntza-jardueraren intentsitate-mailaren arabera". Karrera-amaierako proiekturako, idazleak 0,45 Tn/bizt koefizientea erabili zuen. Irakurleari aukera ematen diogu nahi duen koefizientea erabiltzeko, Azkoitiko 11.600 biztanleekin biderkatzeko eta udalerriak dituen premiak barneratzeko (6.000 Tn/urte inguru) eta Larkeren proiektuaren 183.390 Tn-rekin alderatzeko.
Begien bistakoa da ekimen horren sustatzaileen asmoak zeharo talka egiten duela Lurralde Antolamendurako Batzordearen oharrekin eta Azkoitiko Udalaren behar eta interesekin; beraz, Azkoitiko Udalak ez du inolaz ere onartu behar.