Mahai bueltan

Jorge Teixeira: "Sukaldaritzan gozatzen ere jakin egin behar da"

Nerea Uranga 2022ko abe. 6a, 16:47

Jorge Teixeira sukaldaria, arrain-zopa platera eskuetan duela. (Nerea Uranga)

Ikasgelako atea ireki, bera ikaskideei begira eta denak berari so. Guztiak isil-isilik. Azkoitira etorri berritako irudi horixe du gogoan iltzatuta Jorge Teixeirak (Oporto, Portugal, 1993). "Gazte etorri nintzen Azkoitira bizitzera, 14 urterekin. Aita, ama eta anaia, laurok etorri ginen, 2007. urtean. Floreaga ikastetxean hasi nintzen, DBH2. mailan".

Aldaketa "nahiko konplikatua" egin zitzaion. Hala ere, oztopoak oztopo, Azkoitira nahiko azkar egokitu zen. "Portugesa bakarrik nekien, baina gaztelania azkar ikasi nuen. Aldiz, euskara, gehiago kostatzen ari zait, baina horretan nabil". Lagun berriak "azkar" egin zituen, eta Azkoitiko Musika Bandara eta Anaitasuna futbol klubera batu zen. "Tronpeta jotzen nuen bandan, eta gustatzen zitzaidan, baina futbolarekin ezin nuen bateratu, eta banda utzi egin nuen".

Floreagan ikasketak bukatuta, ostalaritzan hasi zen lanean Teixeira, zerbitzari. "Beti erakarri izan nau sukaldaritzak. Etxean aitona nahiz gurasoak ikusi ditut kozinatzen. Txikia nintzenean, aitonak arroza tipularekin eta erramuarekin prestatzen zuen labean, eta ni beti gertu izaten nintzen, saltsan. Azkoitira etorritakoan, ama ostalaritzan hasi zen lanean, eta gero ni". Zerbitzaria zen arren, pixkanaka lan egiten zuen tabernako sukaldean murgiltzen hasi zela dio Teixeirak. "2019an, Herrixen elkarteak antolatutako IV. Zakelmari pintxo lehiaketa irabazi nuen Orbela tabernarekin. Ondoren, 2020an, sukaldaritzaz gehiago ikasi nahi nuela eta, Karlos Argiñanoren Zarauzko Aiala eskolara joan nintzen sukaldaritzako masterra egitera. Segidan, Lasarte-Orian [Gipuzkoa] Martin Berasategiren jatetxean praktikak egiteko aukera eskaini zidaten". Hiru Michelin izarreko jatetxe batean aritzea "esperientzia ikaragarria" izan zen Teixeirarentzat. "Ardura asko eskatzen du han jarduteak eta gogorra da. Baina oso gustura ibili nintzen eta asko ikasi nuen. Azkenean, amets bat betetzea da Michelin izardun jatetxe batean jardutea; futbolean Lehen Mailan aritzearen parekoa da".

Ikasi, ikasi zuen kozinatzen, eta azken bi urteotan sukaldaritzako irakaslea ere bada Elkargunean. "Elkarguneko Xabik proposatu zidan helduei sukaldaritzako eskolak eskaintzea, eta iaz hasi nintzen horretan. Aurten, berriz, helduei eta haurrei ari naiz ikastaroa eskaintzen. Oso pozik eta gustura nabil, irakasteaz gainera, ikasi ere egiten dudalako".

Euskal Herrikoa eta Portugalgoa, bi herrialdeetako sukaldaritza ezagutzen du Teixeirak; bata etxean jaso du, eta bestea, lanean. Bakailaoa da Portugalekin lotzen den jakia, baina hango etxeetan arrozik ez da falta izaten: "Era askotara prestatzen da arroza, eta askotan, arroz saldatsua kozinatzen da itsaskiekin, olagarroarekin, untxiarekin, ahatearekin... Nik gustuko dut arroza kozinatzea, baita pasta ere". Gutxien postreak prestatzea atsegin du: "Agian, ez dudalako beste elikagaiekiko bezainbesteko interesa jarri izango da. Esne-gainarekin egindako gozo oso ezagunak badira Portugalen: Belemgo opilak".

Sukaldaritza lanbide gogorra izanagatik, gogokoa du gazteak. "Irakasten gozatu egiten dut, baita sukaldean lanean ere. Sukaldea ez da lana bakarrik, gozatzen ere jakin egin behar da". Sukaldaritza tradizionalak inoiz ez du hutsik egiten haren ustez, baina pixka bat aurrera egitea nahi zuelako jo du sukaldaritza modernora. "Sukaldaritza mundu bat da, gero eta zabalagoa. Saltsa horretan ibiltzea eta probatzea gustatzen zait".

Betikoari heldu bai, baina esperientzia berriei ekiteko prest dago Teixeira. Horregatik, egunen batean jatetxe propioa edukitzea gustatuko litzaiokeela esan du. "Hori, ordea, arduraz eta ondo antolatuta egin behar da. Iritsiko da horretarako unea. Orain, Azkoitiko taberna batek erronka berria eskaini dit, eta hori prestatzen eta antolatzen ari naiz". Portugalen du sorterria, baina erabat azkoitiartu da. "Gustura joaten naiz Portugalera lagunak eta familiakoak ikustera, baina bi aste pasatu orduko Azkoitira itzultzeko desiratzen egoten naiz. Azkoitian dut nire bizitza". Jorge Teixeira: "Sukaldaritzan gozatzen ere jakin egin behar da"

Arrain-zopa legatzarekin

Osagaiak (4-6 pertsonentzako):

  • Legatz txiki bat
  • 24 ganba
  • 24 txirla
  • Tipula bat
  • Azenario bat
  • Bi porru
  • Zopako ogiaren erdi bat
  • Brandy kopatxo erdi bat
  • Basoka erdi tomate naturala
  • Ura
  • Oliba olioa
  • Gatza
  • Oreganoa
  • Perrexila

Prestaketa:

  1. Legatza garbitu, dadotan moztu.
  2. Legatzaren hezurrak eta burua ontzi batean jarri egosten, perrexilaren adar batekin.
  3. Ganbak zuritu. Buztanak, buruak eta azalak egosten jarritako saldari gehitu. Gatza bota eta kozinatzen utzi. Ondoren, salda iragazi eta gorde.
  4. Tipula eta azenarioa, zuritu eta txikitu. Porruak garbitu eta txikitu. Segidan, zartaginean olio txorrotada batekin, hori guztia sueztitzen jarri. Behin gorrituta dagoenean, brandya bota eta flanbeatu.
  5. Zopako ogia xerratan moztu, eta labean 2-3 minutuz txigortu. Ondoren, dena txikitu eta gorritutako eta flanbeatutako barazkiei gehitu. Oregano koilaratxo bat gehitu eta sueztitu. Segidan, hori guztia arrain saldarekin eta tomate saltsarekin bat egin, eta egosten eduki 15-18 minutuan.
  6. Irabiagailu elektrikoarekin dena irabiatu.
  7. Txirlak gehitu ontzira. Gatza bota legatz dadoei eta zuritutako ganbekin batera ontzira gehitu. Txikituta perrexil pixka bat bota, eta 2-3 minututan egosten utzi. Ondoren, jalkitzen utzi.

On egin!

Maxixatzen da Azkoitiko euskarazko aldizkari bakarra, eta zu bezalako irakurleen babesa behar du aurrera egiteko.


Izan zaitez Maxixatzeneko bazkide