Gaur Berria egunkarian Peter Handkeri buruz kaleratu dudan artikuluaren bertsio luzeagoa da hau:
Harritu egin ninduen atzo, Peter Handkeri Nobel saria emango diotela jakin eta gero, Euskarari ekarriak atarian haren testu bakarra dagoela ikusteak, Mikel Antzak duela 35 urte euskaratutako ipuin edo apunte labur bat besterik ez. Garai batean nahiko idazle aipatua izan baitzen Handke euskal idazleen eta literaturazaleen artean.
Susa taldeko kideen bidez ezagutu nuen nik Handke, Jose Luis Otamendik laudatu eta gomendatuta, oker ez banago, eta gaztetako idolatria betean harrapatu egin ninduen haren idazkera niretzat garai hartan harrigarriak, Wim Wendersen zinemagintza travellingzuloarekin batera.
Das Gewicht der Welt (Munduaren zama) izan zen nire garai hartako handketar irakurketetan gehien liluratu ninduena, gaztelaniaz irakurrita: El peso del mundo (Laia, Bartzelona, 1984). Betiko iltzatuak geratu zitzaizkidan dietario edo egunkari hartako ohar labur batzuk:
“Norbaitekin egon eta gero, harro sentitzen naiz neure ezer traizionatu ez dudalako”.
“Gaur arratsaldean nengoen moduan egonda, hilkorrik mespretxagarrienari laguntza eskatzear egon naiz”.
“Neuregandik irten arte ibili”.
“Eguneko lehen beldurra”.
Berrian argitaratutako iritzi artikulua. Jarraitu irakurtzen.