Ikurrina, gure ikur kuttuna, bazter guztietan harrotasunez erakusten duguna eta sentimendu asko azalarazten dizkiguna. Bere izenak dioen moduan, ikur egina. Euskaldunok nonahi erabiltzen dugu, eta, ezbairik gabe, beharrezkoa da, ezinbestekoa. Gure bandera guztiz barneratua dugun arren, ordea, esango nuke nortasunaren beste oinarrietako bat, tamalez ezetz. Zehazki, gure hizkuntzaren erabilera. Nire aburuz, duen garrantzia ez dugu aintzat hartzen, ez behintzat beharko lukeen neurrian, eta jarrera horrek izan dezakeen eraginaz jabetzetik urrun gaude. Ez al genioke gure hizkuntzaren erabilerari identitate ikurrei bezainbeste balio eman behar?
Zoritxarrez, azken ikerketen arabera, gazteen artean euskararen erabilerak behera egin duela dirudi, esaterako Arrue ikerketaren 2017ko txostenak ondorioztatu duen bezala. Segur aski hainbat aldagaik izango dute eragina, egungo gizarte teknologizatuko kontsumo ohiturek esaterako, euskarak hor duen presentzia ez baita oso esanguratsua. Gazteek egunerokoan bizi beharko lukete erabilera gizarteko estamentu guztietan, hizkuntzaren biziraupena bermatu nahi badugu behintzat. Agian, erreferentetzat ditugun hainbat programa, pertsonaia, kirolari eta abarrek zeresana izan dezakete, eta hizkuntzarekiko inplikazio maila altuagoa erakutsiz, esaterako, erabilera indartzeko bidean aurrerapauso bat eman genezake?
Jarraitu artikulua irakurtzen Berria.eus-en.